Dit keer was het jongerenprogramma van de Stille Omgang in de Mozes en Aaron-kerk op het Waterlooplein. We werden van harte welkom geheten en het programma begon met vier personages uit het verhaal die ons vertelden over het Mirakel en hoe het komt dat we nu de Stille Omgang ieder jaar vieren. Daarna ging de avond verder in het thema ‘Zien’. Zie jij de mensen om je heen ook echt? Heb je het gevoel ‘gezien’ te worden. Hoe voelt het om ‘niet gezien’ te worden. In een indrukwekkende inleiding en een interview hoorden we het verhaal van twee zussen en een pastor die gevlucht waren uit hun geboorteland en nu in Nederland wonen. De zussen waren nog maar kort in Nederland, maar spraken al goed Nederlands. Daarna was het tijd voor een workshopronde waarbij we uit vijf workshops konden kiezen, o.a. iets met theater, met straatinterviews, over Sant Egidio, en de workshop die wij kozen. Daarin vertelde iemand over hoe hij de stilte ervaarde in zijn eigen leven, en iemand over hoe je barmhartig kan zijn in het dagelijks leven, gewoon in je dagelijks werk, school, zonder gelijk aan grootse acties o.i.d. te denken. Twee indrukwekkende verhalen over geloof, keuzes en omgaan met ervaringen.
Daarna was er een mooie mis, voorgegaan door Bisschop Punt en begeleid door een enthousiast jongerenkoor. Na de mis gingen we in groepen naar het begin van de Stille Omgang om daar aan te sluiten bij de stoet mensen uit andere kerken en regio’s. In stilte liepen we door de bekende straten van Amsterdam zoals over de Dam, het Spui, de Kalverstraat, en zagen de lamp die het Mirakel herdenkt. Tussen al het uitgaanspubliek door liepen we de Stille Omgang dit jaar met wel weer een paar duizend mensen. Erg indrukwekkend.
